Leestijd: 6 – 7 minuten, door: Laurens Talsma & Yuri van Bergen

De vele leuke en enthousiaste reacties op ons vorige verhaal over de introductie van een nieuw afwegingskader bij duurzame renovatie hebben ons gemotiveerd om een vervolg artikel te schrijven. Nu de methode is geïntroduceerd is de volgende vraag natuurlijk wat de potentie van dit nieuwe afwegingskader is en welke informatie ieder verder gaat helpen om de besluitvorming beter te motiveren? Aan de hand van enkele scenario’s zullen we, gelijk aan de vorige keer, met enkele eenvoudige figuren het antwoord op deze complexe vragen inzichtelijk maken. Voor ons is echter de opgave achter deze vragen nog belangrijker. Want waarom zouden we eigenlijk op een andere manier met elkaar willen communiceren over het afwegingskader bij renovatie? We hebben toch voldoende kennis over de bestaande woningvoorraad, er is voldoende software aanwezig om te rekenen en er zijn genoeg mensen om deze ambitie te realiseren? Om deze vraag te beantwoorden zullen we allereerst moeten stoppen met achterom kijken. Want de periode van overvloed aan middelen is voorbij; de tijd van besparing is aangebroken.

Misschien merk je het zelf in je dagelijkse werk. Steeds vaker krijgen we te maken met enige vorm van schaarste. ‘Vroeger’ kreeg een goed idee nog de tijd om te groeien naar een plan om vervolgens als project tot resultaat te worden gebracht. Door schaarste in tijd wat betreft onze klimaatdoelstellingen, schaarste aan investeringsruimte door groeiende kosten, schaarste aan duurzaam materiaal, schaarste aan menskracht in uitvoering, schaarste aan ruimte om te leren of om fouten te maken en schaarste aan de energie zoals we die nu gebruiken. En dit maakt het voor een woningeigenaar enorm gecompliceerd om nu een ‘verstandig’ besluit te nemen met een blik op de toekomst. Want in deze tijden van schaarste moet natuurlijk alles wel in een keer goed, de ruimte voor herkansing is er helaas niet meer.