• DE GROOTSTE ENERGIESPRONG LIGT BIJ DE PARTICULIERE EENGEZINSWONING

    Leestijd: 5 minuten, door BouwhulpGroep (juni 2011)

    Voorwoord artikelenreeks: reflectie op verleden toekomst

    Een tweetal decennia geleden publiceerde de Bouwhulpgroep artikelen die sterk gericht waren op de toekomst van het renoveren. Hoe kan dat bijdragen aan het duurzaam en betaalbaar verbeteren van onze woningvoorraad. Wat moet en gaat er veranderen en hoe kan daarop ingespeeld worden. Het was niet alleen theorie maar we pasten het zoveel mogelijk toe in onze eigen praktijk. In die artikelen werden knelpunten benoemd en begrippen en methoden geïntroduceerd om die knelpunten op te lossen. Die knelpunten, begrippen en methoden blijken nu bij de noodzakelijke verduurzaming van onze woningvoorraad nog actueel en accuraat en worden deels opnieuw uitgevonden.

    In deze artikelenreeks van negen artikelen uit de periode 2011 tot en met 2013 hopen we de koudwatervrees die we om ons heen zien om de woningvoorraad echt aan te pakken wat weg te nemen. En met terugwerkende kracht nogmaals het verhaal te vertellen over onze in eigen huis ontwikkelde methode van Collectieve Component Renovatie. Het gaat immers nu niet meer om het denken over hoe we dat moeten doen dat weten we en dat kunnen we. In onze dagelijkse praktijk voor alle woningeneigenaren en overheden zijn deze voordelen zichtbaar. Het gaat er nu om dat er middelen vrijgemaakt worden om het daadwerkelijk op grote schaal te gaan doen. Noodzakelijk om überhaupt de klimaatdoelstellingen te halen.

    In dit vierde artikel uit de reeks wordt ingegaan op de aanpak van particuliere eengezinswoningen met name uit de jaren zeventig en tachtig van de twintigste eeuw. Het is een pleidooi om een nieuw aanbod te ontwikkelen voor duurzame verbetering van woningen in particulier bezit. We noemden het toen in 2011de uitdaging voor de komende tien jaar. Helaas is dat in 2024 nog steeds het geval!

    Lees meer
  • VERSNIPPERD WONINGBEZIT BIEDT EXTRA MOGELIJKHEDEN

    Leestijd: 5 minuten, door BouwhulpGroep (maart 2011)

    Voorwoord artikelenreeks: reflectie op verleden toekomst

    Een tweetal decennia geleden publiceerde de Bouwhulpgroep artikelen die sterk gericht waren op de toekomst van het renoveren. Hoe kan dat bijdragen aan het duurzaam en betaalbaar verbeteren van onze woningvoorraad. Wat moet en gaat er veranderen en hoe kan daarop ingespeeld worden. Het was niet alleen theorie maar we pasten het zoveel mogelijk toe in onze eigen praktijk. In die artikelen werden knelpunten benoemd en begrippen en methoden geïntroduceerd om die knelpunten op te lossen. Die knelpunten, begrippen en methoden blijken nu bij de noodzakelijke verduurzaming van onze woningvoorraad nog actueel en accuraat en worden deels opnieuw uitgevonden.

    In deze artikelenreeks van negen artikelen uit de periode 2011 tot en met 2013 hopen we de koudwatervrees die we om ons heen zien om de woningvoorraad echt aan te pakken wat weg te nemen. En met terugwerkende kracht nogmaals het verhaal te vertellen over onze in eigen huis ontwikkelde methode van Collectieve Component Renovatie. Het gaat immers nu niet meer om het denken over hoe we dat moeten doen dat weten we en dat kunnen we. In onze dagelijkse praktijk voor alle woningeneigenaren en overheden zijn deze voordelen zichtbaar. Het gaat er nu om dat er middelen vrijgemaakt worden om het daadwerkelijk op grote schaal te gaan doen. Noodzakelijk om überhaupt de klimaatdoelstellingen te halen.

    In dit derde artikel uit de reeks werd ingegaan op het versnipperd woningbezit dat ontstond toen na 1995 zo’n 14000 corporatiewoningen per jaar verkocht werden aan met name zittende huurders. Er werd met name ingegaan op wat dit zou betekenen voor de kwaliteitsaanpassing van de bestaande woningvoorraad. Ook nu nog voor veel woningcorporaties een actueel probleem.

    Lees meer
  • VERNIEUWEN IS ALTIJD BETER

    Leestijd: 4 – 5 minuten, door: Yuri van Bergen & Thijs van Tetering

    Nieuw is altijd beter. Althans, dat is de afgelopen eeuw de primaire gedachte geweest: vergelijk de auto van vandaag maar eens met de T-Ford uit begin 1900. Het verschil in kwaliteit is bijna onmogelijk om te beschrijven. Voor veel consumentenproducten gaat deze vlieger echter allang niet meer op. Waar men vroeger ‘vond’ dat een product voor de eeuwigheid kwalitatief goed moest zijn vindt nu het tegenovergestelde plaats. Producten worden juist ontworpen voor een korte levensduur om ervoor te zorgen dat consumenten vaker een nieuwe versie aanschaffen. Dit wordt bereikt door bijvoorbeeld essentiële updates voor je telefoon niet voor jouw model beschikbaar te stellen. Of eenvoudig de grenzen van kwaliteit van een product op te zoeken bij bijvoorbeeld spijkerbroeken. Hoe zit het dan in de gebouwde omgeving? Want waarom zou je tijd en moeite investeren in het opknappen van gebouwen als je voor hetzelfde geld iets gloednieuws kan bouwen met moderne materialen? Hoe verhouden de kwaliteit van een nieuwbouwwoning en die van een gerenoveerde woning zich tot elkaar?

    Lees meer
  • Gaming the real world

    Leestijd: 5 – 6 minuten, door: Yuri van Bergen en dr. ir. Haico van Nunen

    Het verduurzamen van de gebouwde omgeving loopt niet zo voorspoedig als gepland. Bijzonder is dat de beschikbaarheid van geld, technologie of arbeid hierbij niet eens de grootste opgave is. Volgens mij is het grootste probleem dat er vele uitdagende opgaven tegelijkertijd aangepakt moeten worden: het is een ‘Wicked Problem’ (1) Hoe lossen we dit op? Ik denk dat het slimmer inzetten van technologie een goede eerste stap kan zijn.

    Lees meer
  • OVERPEINZING: DE ONBEKENDE ONBEKENDEN

    Leestijd: 3 -4 minuten, door: Yuri van Bergen

    De wereld is onder aanvoering van nieuwe duurzame doelstellingen (COP Parijs, NL klimaatakkoord) langzaam begonnen aan een enorme transitie. De eerste resultaten hiervan worden in nieuwe thema’s zoals circulariteit en integrale samenwerkingen zichtbaar, ook in de sector van de gebouwde omgeving. Terwijl traditionele uitdagingen zoals de betaalbaarheid van het wonen en het creëren van bewustwording over de noodzaak van deze transitie er ook nog steeds zijn. Eén van de urgente problemen, met een nog nooit vertoonde omvang, is het CO2-neutraal maken van de Nederlandse woningvoorraad. Die renovatieopgave zal snel richting moeten krijgen en betaalbaar ingevuld moeten worden waarna pas mag worden gesproken over een versnelling. Als oplossingsrichting voor deze ambitie is gekozen voor het stimuleren van de ontwikkeling van een industrieel renovatieaanbod op grotere schaal dan ooit tevoren. Om deze ambitie waar te maken moet de vraag zoveel mogelijk collectief in de markt gezet worden. Uiteindelijk moeten zo binnen de kaders van de verduurzamingsopgave voor de gebouwde omgeving jaarlijks meer dan 200.000 woningen duurzaam worden gerenoveerd. Een opgave waar voldoende tijd voor is, mits we met elkaar geen planningsfouten meer maken. Rekenkundig is de verduurzaming van de gebouwde omgeving een begrijpbare oplossing voor een complex probleem. In Nederland staan bijna 8 miljoen woningen die bij beschouwing veel op elkaar lijken. Als je vanuit Alkmaar op familiebezoek gaat in Maastricht dan valt dit met je eigen ogen te zien: overal lijken Nederlandse wijken relatief veel op elkaar. Dus wanneer we één duurzame oplossing voor al deze woningen bedenken die ook nog eens betaalbaar én mooi is dan rest er enkel nog de vraag: hoeveel woningen we per dag kunnen aanpakken? Deze redenatie klinkt logisch, maar is deze daarmee ook waar (1)?

    Lees meer